اثر تنش خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان در تراکمهای مختلف کشت

به منظور بررسی تنش خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان در تراکمهای مختلف کشت آزمایشی به صورت اسپیلت فاکتوریل بر اساس طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1384 در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به اجرا در آمد . تیمارهای آزمایشی شامل دو رقم رکورد و هیبرید آذرگل آفتابگردان، چهار سطح تنش کمبود آب مشتمل بر شاهد، 75 درصد رطوبت قابل دسترس، 50 درصد رطوبت قابل دسترس و 25 درصد رطوبت قابل دسترس و سه سطح تراکم شامل 80  , 90 و 100 هزار بوته در هکتار بودند . فاصله ردیفها 60 سانتیمتر و فاصله بوته ها روی ردیف به ترتیب 16 , 20 و 20 سانتیمتر منظور گردید نتایج نشان داد که اعمال تنش کمبود آب باعث کاهش معنی داری در صفات وزن صد دانه، عملکرد دانه در تک بوته و در واحد سطح، درصد روغن و عملکرد روغن در واحد سطح گردید . درمورد صفات مهمی چون وزن 100 دانه، عملکرد دانه در تک بوته و در واحد سطح و  عملکرد روغن در واحد سطح بین تیمار شاهد و تیمار 75 درصد رطوبت قابل دسترس اختلاف معنی داری مشاهده نشد ولی با کم شدن رطوبت از 50 درصد رطوبت قابل دسترس، کاهش معنی داری در این صفات مشاهده گردید . همچنین با اعمال تنش کمبود آب و افزایش تراکم از 80 هزار بوته به 100 هزار بوته اختلاف معنی داری در صفات فوق ملاحظه شد . نتایج حاصل از اثرات متقابل رقم و تنش کمبود آب با تراکم های اعمال شده نشان داد که بیشترین درصد روغن در رقم رکورد در شرایط آبیاری کامل و تراکم 100 هزار بوته و بیشترین عملکرد روغن در هیبرید آذرگل در تراکم 90 هزار بوته در هکتار در شرایط آبیاری کامل حاصل گردید . همچنین طبق نتایج حاصل، هیبرید آذرگل و رقم رکورد بیشترین عملکرد دانه در واحد سطح را در تراکم 100 هزار بوته در هکتار نشان داد.